Jeden z najbardziej reprezentacyjnych obiektów w Bydgoszczy, wyjątkowy wewnątrz i piękny na zewnątrz. Budynek przy ulicy Dworcowej 63 w Bydgoszczy został zaprojektowany przez architektów: Martin Gropius, Heino Schmieden w stylu: manieryzm niderlandzki. Budowa została zakończona w 1889 roku, pierwszym właścicielem była Królewska Dyrekcja Kolei Wschodniej, obecnym właściciel to Collegium Medicum UMK. Gmach zbudowano budynku przy Dworcowej powstał na planie prostokąta o wymiarach 94 × 63 m, z czterema ryzalitami w skrzydłach i środkowym od frontu oraz trzema wewnętrznymi dziedzińcami: dwoma większymi kwadratowymi i jednym mniejszym prostokątnym. Korpus nakryty jest wysokimi dachami dwuspadowymi, w ryzalitach zastosowano dachy namiotowe, a w ryzalicie od frontu dwie wieże, zwieńczone hełmami. Elewacja frontowa zdobiona jest detalem kamieniarskim. Szczególnie bogato dekorowany jest portal na osi ryzalitu frontowego. Gmach posiada piwnice i trzy kondygnacje oraz obszerne, dwupoziomowe poddasze. W budynku zaprojektowano 176 pokoi oraz salę prezydialną o wymiarach 14×8,9 m i wysokości 8,2 m. Posiada ona bogaty wystrój składający się z motywów architektonicznych, malowideł, sztukaterii i rzeźb pochodzących z atelier Otto H. Trennerta. Głównym materiałem budulcowym ścian jest cegła łączona zaprawą wapienno-cementową i oblicowana z zewnątrz czerwoną cegłą licówką. Powierzchnie ścian zewnętrznych urozmaicone są fryzami z żółtej cegły klinkierowej i zielonej, glazurowanej, a boniowanie naroży budynku, gzymsy, portale, ościeża i węgary wykonane są z piaskowca. W ryzalitach bocznych i środkowym znajdują się wejścia do budynku. Każde z nich ujęte jest w bogato zdobiony portal. Cegła oraz piaskowiec służący do oblicowania ścian sprowadzono z Dolnego Śląska. Dachy, wsparte na drewnianej konstrukcji, pierwotnie zostały przykryte angielską dachówką, obecnie pokryte są arkuszami blachy ocynkowanej. Połacie dachów urozmaicone są lukarnami z ostrosłupowymi daszkami oraz trójkątnymi świetlikami. W 2021 roku planowana jest wymiana pokrycia dachowego. Źródło informacji: Wikipedia
